"แกเคยอ่านเล่มนี้ยัง"

เป็นวลีสั้นๆที่เราชอบใช้ทักทายเพื่อนฝูงค่ะ คือเราก็เป็นสาวปลาแห้งทั่วๆไป เป็นอินโทรเวิร์ทธรรมดาๆคนหนึ่งที่ชอบอ่านหนังสือ (จะใช้คำว่าหมกมุ่นก็ได้แหละ) และไม่รู้จะต้องทำอย่างไรกับชีวิตดี เวลาที่อยากจะพูดเรื่องต่างๆถึงสิ่งที่อ่านมา ก็เลยมาเริ่มเขียนบล็อกใน wordpress ค่ะ (หมายเหตุ: ปัจจุบันบล็อกนั้นขิตไปแล้วเพราะลืมล็อกอิน แต่ก็ยังเข้าไปอ่านได้นะคะ 555 ทั้งๆที่พังเพราะตัวเอง แต่โทษค่าย ย้ายมาค่าย wix ซะงั้น 555) แล้วก็เปิดเพจเฟซบุ๊คจริง ๆ จังๆ เมื่อประมาณปี 2015 จะเรียกว่าเป็นโปรเจคเล็กๆที่เราคอยดูแลอย่างตั้งใจมากก็ได้มั้ง เพราะมันนำพาเราไปเจอเรื่องเจ๋งๆ (และไม่เจ๋งเท่าไหร่) เยอะแยะเลย 

​

เราชอบอ่านวรรณกรรมมากกก ส่วนใหญ่จะของต่างประเทศ (ก็พยายามอ่านให้หลากหลายประเทศที่สุดเท่าที่จะทำได้ ให้สมกับเป็นนักเรียนสาย cultural anthropology) และถนัดอ่านเป็นภาษาอังกฤษมากกว่าค่ะ เราอ่านทั้งงานคลาสสิคและร่วมสมัยทุกแนว จะแนวทั่วไป ประวัติศาสตร์ โรแมนซ์ แฟนตาซี ไซ-ไฟ สยองขวัญ ระทึกขวัญ ไปจนถึง non-fiction (เว้น self-help/how-to ที่ยังไม่เปิดใจ 555) เหตุผลก็ไม่มีอะไรเยอะ เราอ่านหนังสือเพื่อหลบหนีจากโลก *โบกมือไปมารอบๆตัวเหมือนหุ่นลมหน้าปั๊ม* แห่งความเป็นจริงนี่ไง!

 

คือ....เวลารู้สึกแบบไหนก็จะหาที่รองรับอารมณ์ (aka ฮีลใจ) ด้วยหนังสือประเภทนั้นๆ การอ่านเลยเหมือนเป็น "หมุดหมายแห่งความทรงจำ" (มีความใส่เอียงคำเวอร์) ด้วยแหละค่ะ มันคง...เหมือนเวลาคนฟังเพลงแล้วมันทำให้นึกถึงอะไรบางอย่างในชีวิต หนังสือสำหรับเราคือแบบนั้นเลยแหละ เวลาเราเห็นหนังสือเล่มที่เคยอ่าน ภาพก็แว่บขึ้นมาได้เองเลยว่า อ๋อ...นั่นมันตอนนั้นที่คนนั้นทำแบบโน้นแล้วเรารู้สึกโคตรแย่เลยนี่หว่า นั่นมันตอนที่ดีใจสุดๆไปเลยนี่หว่า เป็นต้น 55555

​

ดูจากการแนะนำตัวคงพอรู้สึกได้สินะคะว่าเราชอบเขียนอะไรยาวๆ (ฮา) ส่วนการรีวิวก็คงเป็นภาษาง่ายๆแบบเพื่อน เจือมุกตลกแบบดาร์คๆหน่อย เสียดสีสังคมเล็กน้อย แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือ จะพยายามซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเองให้มากๆค่ะ 

 

บล็อกนี้เป็นระบบสองภาษา TH/EN แบบงงๆนะคะ 555 (ความจริงจะโชว์ธาตุแท้ความ sarcastic ได้มากกว่าตอนบ่นเป็นภาษาอังกฤษแหละ) 

ขอบคุณที่แวะเวียนมาเยี่ยมกันนะคะ ^^ และหวังว่าจะสนุกกับการอ่านรีวิว และเรื่องราวอื่นๆด้วยค่ะ

​

แก้ม